Τα θηλώματα είναι καλοήθη νεοπλάσματα που εντοπίζονται στο δέρμα και στους βλεννογόνους. Προκύπτουν από την ενεργοποίηση του ιού του ανθρώπινου θηλώματος (HPV) και είναι πολλών διαφορετικών τύπων. Μερικά από αυτά είναι ακίνδυνα και δημιουργούν μόνο καλλυντικά ελαττώματα, άλλα είναι δυνητικά επικίνδυνα και μπορούν να εξελιχθούν σε καρκινικό όγκο.
Ο μηχανισμός προέλευσης θηλωμάτων
Η εμφάνιση ενός συγκεκριμένου τύπου νεοπλάσματος εξαρτάται από τον τύπο του ιού με τον οποίο ένα άτομο είναι άρρωστο. Διακρίνετε μεταξύ των χαμηλών ογκογονικών στελεχών, στα οποία οι αναπτύξεις δεν αποτελούν μεγάλο κίνδυνο για τον φορέα, και ιδιαίτερα ογκογόνοι. Τα νεοπλάσματα εμφανίζονται λόγω του ιού του θηλώματος, η δράση του οποίου οδηγεί σε υπερβολική κυτταρική διαίρεση, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη σταδιακά να αυξάνεται.
Τα "ασφαλή" θηλώματα εμφανίζονται συνήθως στο δέρμα, ενώ τα πιο ενοχλητικά εντοπίζονται στις βλεννογόνους.Τέτοια νεοπλάσματα προκαλούν συνήθως πολύ ογκογονικούς τύπους του ιού. Για τις γυναίκες, η εμφάνιση των αυξήσεων στην περιοχή των γεννητικών οργάνων μπορεί να είναι επικίνδυνη για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.
Κοινά θηλώματα (κονδυλώματα)
Μία από τις πιο κοινές εκδηλώσεις του HPV, γνωστή ως "κονδυλώματα". Η εμφάνισή τους οφείλεται συνήθως στη δράση των χαμηλών ογκογονικών στελεχών, που μεταδίδονται μέσω επαφής και της καθημερινής ζωής.
Οι κονδυλωμάτων εμφανίζονται συνήθως σε δάχτυλα, παλάμες, πέλματα ή πόδια.
Εξωτερικά, μοιάζουν με μικρά θηλώδη νεοπλάσματα με ομοιογενείς δομές. Τα συνηθισμένα θηλώματα είναι μαλακά στην αφή, κατά την έναρξη της νόσου, η χρώση τους είναι αδύναμη: το χρώμα ουσιαστικά δεν διαφέρει από το χρώμα του σώματος.
Ωστόσο, καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, η ανάπτυξη μεγαλώνει και αρχίζει να σκοτεινιάζει. Μερικές φορές τα μαλλιά μπορούν να αναπτυχθούν στο κέντρο του κονδυλώματος.
Φιλοειδή θηλώματα
Αυτός ο τύπος θηλωμάτων πήρε το όνομά του λόγω των μικρών ποδιών, λόγω του οποίου το νεόπλασμα προεξέχει πάνω από την επιφάνεια του δέρματος. Η ανάπτυξη διακρίνεται από ένα επίμηκες σχήμα και έχει μέγεθος περίπου 5 mm. Τις περισσότερες φορές, τα θηλώματα εντοπίζονται σε μέρη όπου το λεπτότερο δέρμα είναι:
- στήθος;
- λαιμός;
- βλέφαρα;
- περιοχή βουβωνική χώρα;
- μασχάλες.
Τα μορφοειδή θηλώματα είναι πιο τυπικά για ασθενείς άνω των 45 ετών, αλλά μερικές φορές εμφανίζονται σε νέους. Η ανάπτυξη τείνει να μεγαλώνει καθώς εξελίσσεται η ασθένεια.Σταδιακά αρχίζουν να τεντώνουν περισσότερο.
Η κεφαλή των θηλωμάτων είναι κίτρινη ή ροζ, δεν υπάρχει έντονη χρώση. Σπάνια βρίσκεται ένα κερατινοποιημένο νεόπλασμα. Με τραύμα, δεν παρατηρείται πόνος. Αρκετοί άλλοι μπορεί να εμφανιστούν στη θέση του κατεστραμμένου νηματοειδούς θηλώματος. Εάν οι αναπτύξεις βρίσκονται στο πρόσωπο, συνιστάται να σταματήσετε να χρησιμοποιείτε τρίψιμο ή βούρτσες. Στην περιοχή της μασχάλης, τα θηλώματα τραυματίζονται επίσης συχνά από ξυράφια, τα οποία μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την υγεία του ασθενούς.
Επίπεδα θηλώματα
Αυτή η μορφή θηλωμάτων εντοπίζεται επίσης στο δέρμα και μοιάζει με μικρές πλάκες. Τα επίπεδα θηλώματα έχουν κιτρινωπή απόχρωση, το μέγεθος δεν υπερβαίνει τα 1-2 mm. Στη δομή, οι αναπτύξεις είναι πυκνές, η ρίζα τους βρίσκεται κάτω από το δέρμα. Εξαιτίας αυτού, τη στιγμή της βλάβης ή της πίεσης, μπορεί να εμφανιστεί πόνος. Επίσης, αυτό το δομικό χαρακτηριστικό μερικές φορές αφήνει ουλές μετά την αφαίρεση της συσσώρευσης.
Τυπικά συμπτώματα που συνοδεύουν την εμφάνιση επίπεδων θηλωμάτων:
- ερυθρότητα του δέρματος γύρω από την ανάπτυξη;
- φαγούρα;
- πόνος στην αφή;
- φλεγμονή.
Συνήθως, οι αναπτύξεις εμφανίζονται στο πρόσωπο ή στα χέρια, αλλά μερικές φορές εμφανίζονται στα γεννητικά όργανα. Στις γυναίκες, συνήθως βρίσκονται στα μεγάλα χείλη, στους άνδρες, στο όσχεο ή στον πρωκτό. Τα επίπεδα θηλώματα αυξάνονται γρήγορα στο μέγεθος και αιμορραγούν όταν τραυματίζονται.
Κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων
Αυτές οι αναπτύξεις βρίσκονται συνήθως στη βουβωνική χώρα ή στους βλεννογόνους. Προκαλούνται μόνο από στελέχη του HPV που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια σεξουαλικής προστασίας χωρίς προστασία. Τις περισσότερες φορές χτυπούν:
- κόλπος;
- αιδοίο;
- τράχηλος;
- περιοχή του πρωκτού;
- όσχεο;
- πέος.
Οι αναπτύξεις είναι παρόμοιες με τις λεπτές θηλές, είναι μικρές - 2-3 mm. Συνήθως ο ιός δεν περιορίζεται στην εμφάνιση ενός μόνο νεοπλάσματος. Τα κονδυλώματα χαρακτηρίζονται από την εμφάνιση πολλών αναπτύξεων ταυτόχρονα, σταδιακά συγχωνεύονται μεταξύ τους. Τα νεοπλάσματα μεγαλώνουν γρήγορα σε μέγεθος και μεγαλώνουν. Αυτή τη στιγμή, το σχήμα τους αρχίζει να μοιάζει με ταξιανθίες κουνουπιδιών.
Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων θεωρούνται ένας από τους πιο επικίνδυνους τύπους θηλωμάτων.Εκτός από το γεγονός ότι αυτές οι αυξήσεις είναι ικανές να εκφυλιστούν σε κακοήθη όγκο, μια λοίμωξη συχνά τους ενώνει. Επίσης, τα νεοπλάσματα είναι επιρρεπή σε υποτροπή μετά την αφαίρεση, οπότε οι ασθενείς θα πρέπει να υποβάλλονται σε τακτικές εξετάσεις για να ελέγχουν τη συγκέντρωση του HPV.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, κονδυλώματα μπορούν να σχηματιστούν σε εσωτερικά όργανα όπως τα τοιχώματα του στομάχου ή του ορθού. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι αδύνατο να διαγνώσετε μόνοι σας την παρουσία ενός νεοπλάσματος. Η έλλειψη συγκεκριμένων συμπτωμάτων μπορεί να γίνει πρόβλημα στη διάγνωση και τη θεραπεία της νόσου.
Τα θηλώματα Lewandowski-Lutz
Ένας μάλλον σπάνιος τύπος θηλώματος. Τις περισσότερες φορές εμφανίζονται στα πόδια και στα χέρια. Ένα ξεχωριστό χαρακτηριστικό των εξελίξεων είναι άνιση άκρα. Συνήθως έχουν χρώμα καφέ, αλλά μερικές φορές μπορεί να έχουν σκούρο κόκκινο χρώμα. Αυτή η μορφή της νόσου μπορεί επίσης να συμβάλει στη μετατροπή των νεοπλασμάτων σε κακοήθη, οπότε οι ασθενείς θα πρέπει να συμβουλευτούν έναν γιατρό το συντομότερο δυνατό.
Πελματιαία κονδυλώματα
Αυτές οι αυξήσεις είναι πιο τυπικές για παιδιά και εφήβους, σπάνια εμφανίζονται στην ενηλικίωση. Θεωρείται κοινή αντίδραση του σώματος σε μείωση της ανοσίας, που συνοδεύεται από τραύμα στη σόλα λόγω δυσάρεστων παπουτσιών. Σε αντίθεση με τους κοινούς κάλους, ο κονδυλώνας είναι τραχύς και έχει οδοντωτές άκρες. Επίσης, το μοτίβο του δέρματος είναι καθαρά ορατό στον κάλο.
Τα πελματιαία κονδυλώματα χαρακτηρίζονται από ένα μικρό σημείο στην επιφάνεια του δέρματος και από μια μεγάλη βάση που αναπτύσσεται υποδορίως. Συνήθως κερατινοποιείται εντελώς λόγω συνεχούς τριβής όταν περπατάτε. Με την πάροδο του χρόνου, η ανάπτυξη αυξάνεται, συμπιέζοντας ή αγγίζοντας τους προκαλεί δυσφορία και πόνο.
Λόγω της φύσης της δομής, ο κονδυλώνας είναι δύσκολο να αφαιρεθεί από το δέρμα, καθώς το μεγαλύτερο μέρος του βρίσκεται μέσα. Ως εκ τούτου, μετά την αφαίρεση, είναι συχνά απαραίτητο να εφαρμόσετε ράμματα και μια ουλή μπορεί να παραμείνει στο σημείο της διαδικασίας.
Νεανικά θηλώματα
Οι περισσότερες λοιμώξεις εμφανίζονται σε μικρά παιδιά κάτω των 5 ετών, καθώς η λοίμωξη εμφανίζεται συνήθως κατά τον τοκετό. Εάν μια έγκυος γυναίκα είναι φορέας ιού θηλώματος και έχει κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων στην κολπική περιοχή, το παιδί είναι πολύ πιθανό να μολυνθεί.
Τα νεαρά θηλώματα που βρίσκονται στο δέρμα δεν είναι επικίνδυνα. Ωστόσο, μπορούν επίσης να εντοπιστούν στον λάρυγγα, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει δυσκολία στην αναπνοή του μωρού. Στο αρχικό στάδιο, δεν παρατηρούνται σημεία της νόσου. Μετά από λίγο, εμφανίζονται τα ακόλουθα συμπτώματα:
- αίσθημα κομματιού στο λαιμό.
- δυσκολία στην κατάποση σάλιο ή φαγητού.
- μειωμένη αναπνευστική λειτουργία.
Σε μεγαλύτερα παιδιά, ενδέχεται να εμφανιστούν αλλαγές στη φωνή, κάτι που αποτελεί χαρακτηριστικό σημάδι βλάβης του συνδέσμου. Τα θηλώματα μπορούν να αναπτυχθούν και να προκαλέσουν προσβολές άσθματος, οι οποίες μπορεί μια μέρα να οδηγήσουν σε πλήρη διακοπή της αναπνοής.
Παπιωματώσεις
Η θηλωμάτωση είναι μια κατάσταση κατά την οποία ο αριθμός των νεοπλασμάτων αυξάνεται δραματικά και εξαπλώνεται σε όλο το σώμα. Ονομάζεται επίσης γενικευμένος ιός θηλώματος. Συνήθως εμφανίζεται μεγάλη συσσώρευση θηλωμάτων στα χέρια, στο πρόσωπο, στην περιοχή των γεννητικών οργάνων. Η θηλωμάτωση, η οποία εμφανίζεται στην περιοχή των βλεννογόνων ή στα εσωτερικά όργανα, είναι δυνητικά επικίνδυνη για τον άνθρωπο.
Τις περισσότερες φορές, η θηλωμάτωση αναφέρεται όταν εμφανίζονται νεαρά θηλώματα στην περιοχή του λάρυγγα. Είναι αυτοί που τείνουν να μεγαλώνουν.
Συμπέρασμα
Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν σχετικά ασφαλείς μορφές θηλωμάτων, καθένας από αυτούς χρειάζεται τακτική εξέταση από ειδικό. Αυτό θα βοηθήσει στη διατήρηση της ανάπτυξής τους υπό έλεγχο και θα τους αφαιρέσει αμέσως εάν είναι απαραίτητο. Επιπλέον, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η παρουσία νεοπλασμάτων είναι ένας δείκτης μόλυνσης με ιό θηλώματος, ο οποίος απαιτεί επίσης έγκαιρη θεραπεία.